Μήνυμα για την 48η Επέτειο του Πολυτεχνείου από τους καθηγητές του Λαϊκού Φροντιστηρίου Καισαριανής
ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ – ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν είναι απλά συνθήματα, ήταν και είναι τα αιτήματα του ελληνικού λαού, των φοιτητών, των μαθητών, των εργαζόμενων, των ανθρώπων του μόχθου. Στις 17 Νοέμβρη 1973 έσφιξαν όλοι αυτοί το χέρι και ο ήλιος ήταν βέβαιος, βγήκαν μπροστά, αψηφώντας τα τανκς και την τρομοκρατία. Δεν ήταν μόνοι τους οι φοιτητές, είχαν μαζί τους εργαζόμενους, αλλά και κάθε άνθρωπο που δεν άντεχε το ζυγό της δικτατορίας, που δεν βαστούσε η ψυχή του μπροστά στους πολέμους που σχεδίαζαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Όπως και τότε έτσι και σήμερα οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν αποτελούν ασφάλεια για μας, αλλά απειλή. Σπέρνουν πολέμους με θύματα τους λαούς, για του αφέντη το φαΐ.
Τον 21ο αιώνα 48 χρόνια μετά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου ο αγώνας δεν τελείωσε. Συνεχίζεται για το μέλλον που αξίζει σε μας και στα παιδιά μας, για να ζήσουμε απολαμβάνοντας όλα τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας και όχι να φαντάζουν αυτά στα μάτια μας ως κάτι ξένο, ως κάτι μακρινό. Μπορούμε και θα τα καταφέρουμε εμείς και τα παιδιά μας να έχουμε το σύγχρονο σχολείο που θα καλύπτει τις δικές μας ανάγκες, ένα σχολείο χωρίς διαχωρισμούς μαθητών, χωρίς διαχωρισμούς σχολικών μονάδων, με βιβλία που θα προάγουν την γνώση.
Εμείς οι καθηγητές του λαϊκού φροντιστηρίου δε θα μείνουμε με σταυρωμένα χέρια στους αγώνες του σήμερα, στους αγώνες του αύριο! Θα είμαστε εκεί μπροστά και θα απλώσουμε το χέρι σε κάθε παιδί, σε κάθε νέο δείχνοντας του τον δρόμο του αγώνα!
Όταν σφίγγουν το χέρι ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο, όταν χαμογελάνε ένα λευκό περιστέρι φεύγει μέσα από τα άγρια γένια τους τους…
Η ζωή τραβά την ανηφόρα με σημαίες και με ταμπούρλα
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
