8 Οκτωβρίου 2024

Παίρνουμε ως γονείς, ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι του μόχθου, θέση για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Ό,τι αφορά τον λαό, όλους εμάς, λογίζεται ως ΚΟΣΤΟΣ! ΚΟΣΤΟΣ οι καλύτερες συνθήκες εργασίας, η κάλυψη των σύγχρονων αναγκών, ΚΟΣΤΟΣ για να μπορούμε να ζούμε, να υπάρχουμε, να επιβιώνουμε! Με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων χιλιάδες νοσοκομεία και Κ.Υ καθώς και όλα τα λοιμωδών έχουν κλείσει και δεν ξανάνοιξαν, γιατί ήταν ΚΟΣΤΟΣ. Χιλιάδες υγειονομικού προσωπικού λείπει από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας και δεν προσλαμβάνεται, γιατί ήταν ΚΟΣΤΟΣ. Σχολεία έχουν κλείσει και συγχωνευτεί γιατί ήταν ΚΟΣΤΟΣ. Εκπαιδευτικοί χρειάζονται αλλά δεν προσλαμβάνονται γιατί είναι ΚΟΣΤΟΣ. Προσωπικό στην καθαριότητα δεν επαρκεί και δεν προσλαμβάνεται επιπλέον μόνιμο, γιατί είναι ΚΟΣΤΟΣ. Σε πολλούς χώρους δουλειάς δεν λαμβάνονται μέτρα γιατί είναι ΚΟΣΤΟΣ.

Αντί να παρθούν μέτρα για την προστασία της ζωής και της υγείας του λαού τα φόρτωσαν όλα στην ατομική ευθύνη. Εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση προωθεί νομοσχέδιο για τα εργασιακά που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:

  • τη 10ωρη δουλειά, τη δουλειά από το πρωί ως το βράδυ με 200 ευρώ μισθό
  • τη μαύρη ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία
  • την κατάργηση της Κυριακής αργίας
  • την παράδοση της κοινωνικής ασφάλισης στους ιδιώτες
  • τους πλειστηριασμούς και τις κατασχέσεις των σπιτιών μας

Γιατί αυτά λογίζονται ως ΟΦΕΛΟΣ!

Γι’ αυτό η κυβέρνηση στρώνει το δρόμο και παίρνει νέα μέτρα καταστολής και αυταρχισμού, ετοιμάζει αυτό το νομοσχέδιο που καταργεί ουσιαστικά συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες. Βαθαίνει ακόμα περισσότερο τους όρους ζωής σε κάθε λαϊκό νοικοκυριό!

Δεν είμαστε άλλο οι Γονείς και οι Κηδεμόνες κι άλλο οι εργαζόμενοι. Είμαστε όλοι εργαζόμενοι – που κάποιοι κατατάσσονται και στις ευπαθείς ομάδες – στα Σούπερ Μάρκετ, στα γραφεία, στις αποθήκες, γιατροί, νοσηλευτές και άλλες τόσες ειδικότητες που αυτή τη στιγμή βιώνουν είτε την ανεπάρκεια ενός ήδη υποβαθμισμένου συστήματος υγείας, είτε είναι εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις και σε χώρους που δεν τηρούν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας, που καλλιεργούν την ανασφάλεια, που βιώνουν το εργασιακό «ξεχείλωμα», την τηλεργασία, που μπορεί να είναι σε αναστολή. Κάποιοι από αυτούς, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μπορεί να έχουν ήδη απολυθεί ή να απολύονται. Αυτοαπασχολούμενοι που συν τοις άλλοις έρχονται και αντιμέτωποι με το κλείσιμο των μικρομάγαζών τους…

Οι εκπαιδευτικοί στην επιστολή που απέστειλαν προς τους γονείς αναφέρουν:

«Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, νιώθουμε ακόμα πιο σημαντικό τον ρόλο μας και ως εργαζόμενοι και ως παιδαγωγοί. Δε δεχόμαστε να γίνουμε οι δάσκαλοι και οι γονείς που θα αποδεχτούν ότι η επόμενη γενιά θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Δε δεχόμαστε να χαθεί άλλη μια σχολική χρονιά! Η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να ικανοποιήσει τις δίκαιες διεκδικήσεις μας, γι’ αυτό και πρέπει να πάρει ένα ηχηρό μήνυμα. Εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους φυσικούς μας συμμάχους, τους γονείς και τους μαθητές, δε θα την αφήσουμε να τζογάρει την υγεία μας και τις ζωές μας. Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη μόρφωση και τη δουλειά, με βάση τις σημερινές δυνατότητες επιστήμης και τεχνολογίας. Δε θα την αφήσουμε να φιμώσει τη φωνή μας.»

Στηρίζουμε τους εκπαιδευτικούς. Παίρνουμε ως γονείς, ως εργαζόμενοι, ως άνθρωποι του μόχθου, θέση για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Απεργούμε κι εμείς!

Διαβάστε το γράμμα που απέστειλαν οι εκπαιδευτικοί προς τους γονείς

Γράμμα προς τους γονείς από τους εκπαιδευτικούς

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε.

ΒΥΡΩΝΑ – ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ – ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ «ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ»

Γιατί απεργούμε στις 26 Νοεμβρίου 2020

Αγαπητοί γονείς,

Με την επιστολή αυτή θέλουμε, για μια ακόμα φορά, να επικοινωνήσουμε μαζί σας. Είμαστε μαζί στην προσπάθεια για τη διαφύλαξη των μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των παιδιών! Δίνουμε το παρόν, με όλα τα μέσα, αφού, δυστυχώς, τα σχολεία μας έκλεισαν με απόφαση της κυβέρνησης. Μοιραζόμαστε μαζί σας τις ίδιες αγωνίες. Προβληματιζόμαστε όπως εσείς, για το πότε θα ξεπεράσουμε την πανδημία του κορωνοϊού, για την κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία, για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα οικονομικά, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Είναι κοινή η αγωνία μας για τις επιπτώσεις όλης αυτής της κατάσταση στα παιδιά μας, στο μέλλον και την πρόοδό τους. Αναγνωρίζουμε όλοι την ανάγκη να επιστρέψουν γρήγορα στον φυσικό τους χώρο – το σχολείο, δίπλα στους συμμαθητές και τους δασκάλους τους.

Όλο αυτό το διάστημα είδαμε ότι η κυβέρνηση και το Υπουργείου Παιδείας δεν είχαν τις ίδιες αγωνίες με εμάς. Δεν ανέλαβαν την ευθύνη τους, την ώρα που όλος ο λαός αναλάμβανε τη δική του και έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να προστατέψει την υγεία του. Η ανάγκη για γιατρούς, νοσηλευτές, νέες ΜΕΘ θεωρήθηκε κόστος. Η ανάγκη για αύξηση των δρομολογίων στα ΜΜΜ θεωρήθηκε παραφροσύνη. Η ανάγκη να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια, λιγότερους μαθητές ανά τάξη, προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και προσωπικού καθαριότητας, θεωρήθηκε πολυτέλεια.

Για μια ακόμα φορά, χρήματα βρέθηκαν για να ενισχυθούν οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα τα μεγαθήρια του ιδιωτικού τομέα υγείας, που αποζημιώθηκαν διπλά και τριπλά, σε αντίθεση με την άρνηση να καλυφθούν οι ανάγκες της υγείας και της μόρφωσης. Το μόνο που δόθηκε στα σχολεία ήταν οι μάσκες-αλεξίπτωτα και τα παγουρίνια-μινιατούρες. Τα περιβόητα τάμπλετ ποτέ δεν έφτασαν στα σχολεία και στους μαθητές. Ακόμα και οι ηλεκτρονικές εκπαιδευτικές πλατφόρμες «πέφτουν εξ αιτίας υπερφόρτωσης», όπως ισχυρίζεται το Υπουργείο Παιδείας, γιατί μπαίνουν οι μαθητές για να κάνουν το μάθημα (τι έγκλημα…!!!). Χιλιάδες μαθητές μας αδυνατούν ή δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν το μάθημα μέσω, της λεγόμενης τηλεκπαίδευσης, γιατί δεν έχουν τα κατάλληλα τεχνολογικά μέσα. Γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει σε οικογένειες με 2 ή 3 παιδιά σχολικής ηλικίας καθώς και στις περιπτώσεις που εσείς, οι γονείς, εργάζεστε μέσω τηλεργασίας. Τα ίδιο βιώνουμε κι εμείς στις οικογένειές μας. Δυστυχώς, το Υπουργείο Παιδείας δε θέλει να σκύψει πάνω σε αυτά τα προβλήματα, αλλά επιλέγει μια καθαρά επικοινωνιακή πολιτική προσπαθώντας να μας πείσει πως «όλα βαίνουν καλώς».

Μέσα στις συνθήκες αυτές αρπάζουν την ευκαιρία για να νομοθετήσουν στη Βουλή σκληρά αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα, όπως το νομοσχέδιο για τις αλλαγές στα «εργασιακά», που σωστά χαρακτηρίζεται ως «οι ανατροπές του αιώνα». Επιχειρούν να καθιερώσουν το 10ωρο με 200 ευρώ μισθό, ετοιμάζοντας μια σύγχρονη σκλαβιά. Αντίστοιχα, καταθέτουν προϋπολογισμό, στον οποίο, εν μέσω πανδημίας, θα μειωθούν οι κρατικές δαπάνες για την υγεία κατά 600 εκατομμύρια ευρώ για το 2021. Και, επειδή καταλαβαίνουν ότι κάποια στιγμή ο λαός θα αντιδράσει σε αυτή τη βαρβαρότητα, προσπαθούν να τον φιμώσουν, βάζοντας εμπόδια στο δικαίωμά του στην απεργία, να διεκδικεί τα δικαιώματά του μέσα από τις συνδικαλιστικές του οργανώσεις και τα σωματεία του.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, νιώθουμε ακόμα πιο σημαντικό τον ρόλο μας και ως εργαζόμενοι και ως παιδαγωγοί. Δε δεχόμαστε να γίνουμε οι δάσκαλοι και οι γονείς που θα αποδεχτούν ότι η επόμενη γενιά θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Δε δεχόμαστε να χαθεί άλλη μια σχολική χρονιά! Η κυβέρνηση δεν έχει καμία διάθεση να ικανοποιήσει τις δίκαιες διεκδικήσεις μας, γι’ αυτό και πρέπει να πάρει ένα ηχηρό μήνυμα. Εμείς οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους φυσικούς μας συμμάχους, τους γονείς και τους μαθητές, δε θα την αφήσουμε να τζογάρει την υγεία μας και τις ζωές μας. Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας στη μόρφωση και τη δουλειά, με βάση τις σημερινές δυνατότητες επιστήμης και τεχνολογίας. Δε θα την αφήσουμε να φιμώσει τη φωνή μας.

Ο ρόλος του σχολείου, της εκπαίδευσης, είναι πολυδιάστατος: γνωστικός, διαπαιδαγωγητικός,  κοινωνικός, μορφωτικός, καλλιέργεια ομαδικότητας, χαρακτήρα, αξιών κ.ά. Τίποτα απ’ αυτά δεν αναπτύσσονται χωρίς τον αναντικατάστατο δεσμό εκπαιδευτικού-μαθητή, την ύπαρξη σχολικής κοινότητας και της αλληλεπίδρασής της με την κοινωνία. Η δια ζώσης, κανονική εκπαιδευτική διαδικασία είναι αναντικατάστατη!

Γι’ αυτό φωνάζουμε για όλα αυτά που πρέπει να γίνουν, ώστε τα σχολεία να ανοίξουν με όρους υγιεινής και ασφάλειας, για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν όσο τα σχολεία είναι κλειστά.

  • Να αραιώσουν οι μαθητές στις τάξεις. Ως 15 μαθητές ανά τμήμα.
  • Να δημιουργηθούν νέες σχολικές αίθουσες και να αξιοποιηθούν ήδη υπάρχουσες.
  • Να γίνονται δωρεάν, μαζικά, επαναλαμβανόμενα διαγνωστικά τεστ στα σχολεία.
  • Να ενισχυθεί το προσωπικό καθαριότητας, ώστε να τηρούνται τα υγειονομικά πρωτόκολλα.
  • Να χορηγούνται δωρεάν όλα τα Μέσα Ατομικής Προστασίας.
  • Να παρθούν μέτρα για την αποσυμφόρηση των σχολικών λεωφορείων.
  • Να δοθούν σε όλα τα παιδιά τεχνολογικά μέσα, τάμπλετ, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, γρήγορο internet με ευθύνη του κράτους.
  • Να γίνει αναπροσαρμογή της ύλης και να στηριχθούν όλα τα παιδιά με ενισχυτική διδασκαλία και φροντιστηριακά μαθήματα αμέσως μόλις ανοίξουν τα σχολεία. 

Ενώνουμε την φωνή μας με τους υγειονομικούς και όλο το λαό για άμεση επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας, υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας στην μόρφωση και τη ζωή. Απαιτούμε η κυβέρνηση να αποσύρει, να μη φέρει στη Βουλή το αντεργατικό νομοσχέδιο.

Για όλα αυτά απεργούμε στις 26 Νοεμβρίου.

Κλείνουμε τα λάπτοπ, τα τάμπλετ, τα κινητά γιατί θέλουμε να δουλέψουμε με ασφάλεια στον φυσικό μας χώρο. Στο δεύτερο σπίτι μας, το σχολείο.           

Translate »