Δελτίο Τύπου για την 23η Μαθητική Γιορτή | Δύο μέρες στην Αιολία! Τα παιδιά δείχνουν τον δρόμο!
Ζήσαμε δύο απολαυστικές μέρες στην Αιολία, τον θερινό κινηματογράφο του Δήμου Καισαριανής, που μετατράπηκε σε συναυλιακό χώρο, σε θεατρικό εργαστήρι, σε βιβλιοπωλείο, σε εργαστήρι ζωγραφικής και κόμιξ, και που πλημμύρισε από παιδιά, γονείς και εκπαιδευτικούς και μας αποκάλυψε ότι υπάρχει πολύ ταλέντο, υπάρχει δίψα για έκφραση και δημιουργία, υπάρχει αστείρευτη όρεξη και έμπνευση, υπάρχει αλληλεγγύη και αποφασιστικότητα να απαιτήσουμε δικαιοσύνη.
Η φετινή 23η Μαθητική Γιορτή που διοργάνωσε η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Καισαριανής και τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων Γονέων είχε τίτλο «Ανοίγουμε ένα παράθυρο στο φως».
Την Παρασκευή, στις 23 Μαΐου, η πρώτη μέρα ήταν αφιερωμένη στα Τέμπη. Ακούσαμε την πρόεδρο της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Καισαριανής, Ελευθερία Χρηστοφή, να καλεί μικρούς και μεγάλους να μην πάψουν να αγωνίζονται για την ειρήνη όταν στις μέρες μας 14.000 παιδιά κινδυνεύουν από λοιμό στην Γάζα, να μην πάψουν να αγωνίζονται για το δίκιο όταν 57 ψυχές ψάχνουν να βρουν δικαίωση, δανειζόμενη τους στίχους του Τάσου Λειβαδίτη από το ποίημα «Αν θες να λέγεσαι άνθρωπο». Ακούσαμε τον Βασίλη Χατζηχαραλάμπους, τον γονιό που έχασε το παιδί του, τον Παναγιώτη, έναν συνδημότη μας, στα Τέμπη. Χειροκροτήσαμε το κουράγιο, το θάρρος και τη δύναμη των γονιών: «Μας θέλουν κουρασμένους, σιωπηλούς και υποταγμένους, αλλά η μνήμη των παιδιών μας δεν θα μας αφήσει να τους κάνουμε τη χάρη». Υποσχεθήκαμε να είμαστε δίπλα στους γονείς που καταδικάζουν την πολιτική που βλέπει σαν κόστος τις ανάγκες μας και επιτρέπει τον 21ο αιώνα δύο τρένα να κινούνται αντίθετα πάνω στην ίδια γραμμή με αποτέλεσμα 57 νέα παιδιά να χάνουν την ζωή τους και σήμερα 2 χρόνια μετά 57 οικογένειες να απαιτούν δικαίωση.
Ακούσαμε καλλιτέχνες και τραγουδήσαμε μαζί τους για τα Τέμπη. Οι πρώτες νότες του κλαρίνου του Φ. Φασούλα κύλησαν αργές δίνοντας ένα ύφος αργό, βαρύ και πένθιμο.
«Μακάρι να μη χρειαζόταν ποτέ να γίνει αυτή η βραδιά και καμία απ’ αυτές. Νιώθω μεγάλη αμηχανία όταν συναντώ ανθρώπους που είναι γονείς παιδιών που χάθηκαν. Δεν έχω να πω τίποτα και τα τραγούδια μας είναι άχρηστα. Απλώς η παρουσία μας είναι χρήσιμη για να θυμίζουμε ότι αυτό το έγκλημα δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ, μέχρι να αποδοθεί η δικαιοσύνη και μέχρι να μάθουμε όλοι μας όλη την αλήθεια», σχολίασε ο Μίλτος Πασχαλίδης.
«Μην κλαις πουλί μου…» σιγοτραγουδούσαμε μαζί του. «Kάποιος λείπει απ’ την παρέα… η ψυχή μου πώς ν’ αντέξει», συνέχισε ο Θ. Κοτονιάς. Ταξίδι στην Ιστορία, που είναι πάντα εδώ, μας πήγε ο Αλ. Κτιστάκης με τους στίχους του Μ. Ελευθερίου «πώς έγινε με τούτο τον αιώνα και γύρισε καπάκι η ζωή», ενώ ο σκληρός καθρέφτης μας Κ. Βάρναλης με τους αειθαλείς στίχους και τη μεταλλική φωνή του Μ. Ανδρουλιδάκη μας αφυπνίζει: «Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο, χάιντε Σύμβολον αιώνιο…».
Όμως, η ζωή έχει τον τρόπο της να τραβάει μπροστά. «Χιόνι παλιό σαν μάλαμα, σαν ακριβή φιλία, κορίτσια που γεννήθηκαν κρατώντας το σπαθί» ήχησε η αγέρωχη φωνή της Βιολέτας Ίκαρη. «Ποτέ δεν είν’ αργά, στα πόδια να σταθείς, αρκεί στα πρώτα βήματα να μην τους φοβηθείς» οι στίχοι σύνθημα από τον Μετέωρο λόγο.
«Γιατί, αν γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα» και «Ψυχή μου πάντα να κυλάς… Καρδιά μου να ΄σαι ζωντανή», τραγούδησαν οι μπάντες του 1ου και του 2ου Λυκείου με την ορμή και τη μαχητικότητα των εφήβων. «Σιγά μην κλάψω…» απάντησαν στον δύσκολο καιρό μας, γιατί ξέρουν: «οι δικοί μας έχουν ζήσει ξενιτιά κι εσύ γυρνάς με σβάστικα στο μπράτσο», όπως μας θύμισαν οι Retro, Drugitiz και Το Σφάλμα. Κόντρα «του καιρού, πού ‘φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα» μας παρότρυνε ο Αλ. Κτιστάκης. «Και θα’ ρθει μία μέρα, που θα ελευθερωθώ, μα ο δρόμος ο δικός μας, δε θα’ χει τελειωμό» τραγούδησαν με πίστη οι KollektivA. Στο κλασικό πλέον τραγούδι «which side are you on» απαντήσαμε όλες και όλοι: Με τα παιδιά!
Το Σάββατο, στις 24 Μαΐου, είδαμε τα παιδιά μας, τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχολείων της Καισαριανής, να τραγουδούν, να χορεύουν, να ζωγραφίζουν. Είδαμε πόσο εμπνευσμένοι είναι οι εκπαιδευτικοί μας, όταν με ελάχιστα καταφέρνουν να συσπειρώσουν τα παιδιά, να τα βάλουν σε τροχιά δημιουργίας, να κεντρίσουν το ενδιαφέρον τους. Η παραδοσιακή μουσική και οι χοροί έδεσαν με το «Imagine» του John Lennon και το «Έλα πάρε μου την λύπη» του Μάνου Χατζιδάκη και κατέληξαν σε ένα τραγούδι εναντίον του σχολικού εκφοβισμού.
Παιδιά από το 2ο Δημοτικό Σχολείο χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς. Το 1ο Δημοτικό Σχολείο με τα παιδιά από το Ειδικό σχολείο Καισαριανής ανέβηκαν στην σκηνή και μας τραγούδησαν, το ίδιο και το 6ο Δημοτικό Σχολείο, ενώ το 4ο Δημοτικό Σχολείο παρουσίασε το τραγούδι που έγραψαν μόνα τους τα παιδιά ενάντια στον σχολικό εκφοβισμό: «Μίλα δυνατά, σπάσε τη σκιά, ο εκφοβισμός τελειώνει όταν μιλάς». Παράλληλα είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τις σχολικές εφημερίδες του 1ου και του 2ου Δημοτικού Σχολείου. Τα παιδιά ζωγράφισαν, δημιούργησαν κόμιξ με την καθοδήγηση του Γιώργου Παππά (Nigel).
«You may say I’m a dreamer…» και αυτοσχεδίασαν στην γωνιά τους θεατρικού παιχνιδιού με την καθοδήγηση της Γεωργίας Προκοπίου. Από την γιορτή δεν έλλειψε και το face painting με τα παιδιά να περιμένουν στην σειρά για να χρωματίσουν τα γελαστά τους προσωπάκια. Ναι, πείτε μας ονειροπόλους, αλλά αυτές οι δύο μέρες μάς γέμισαν ελπίδα, μας γέμισαν φως και χαρά, στην πράξη. Έδειξαν ότι τα παιδιά χρειάζονται χώρο, ευκαιρίες και έμπνευση για να εκφράσουν τη δημιουργικότητά τους, έχουν ανάγκη να δείξουν αυτό που νιώθουν. Τα παιδιά έχουν ιδέες, έχουν φαντασία, σκέφτονται και προβληματίζονται. Επίσης, οι εκπαιδευτικοί μας έχουν ατελείωτη όρεξη και διάθεση έστω και μέσα στο περιβάλλον της συρρικνωμένης σχολικής καθημερινότητας με τη στείρα γνώση και την απουσία διεξόδων για τα παιδιά, έστω και με τα ελάχιστα εφόδια που έχουν στη διάθεσή τους.
Είκοσι τρία χρόνια μαθητικές γιορτές στην Καισαριανή, οι μαθητές και οι μαθήτριες που πρωτοσυμμετείχαν έρχονται πλέον με τα δικά τους παιδιά και έτσι χτίζεται η παράδοση, χτίζεται η αλληλεγγύη, δίνεται βήμα έκφρασης στα παιδιά, ανοίγει ένα παράθυρο στο φως.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν στη συναυλία, με αλφαβητική σειρά:
Μανόλης Ανδρουλιδάκης, Βιολέτα Ίκαρη, Θοδωρής Κοτονιάς, Αλέξανδρος Κτιστάκης, Στάθης Μαραγκός και μικρή παιδική χορωδία, Μετέωρος Λόγος & ΑΜΟΚ Crew, Μίλτος Πασχαλίδης, Το Σφάλμα, Φίλιππος Φασούλας, Drugitiz, Kollectiva, Retro, Μπάντα 1ου Λυκείου Καισαριανής, Μπάντα 2ου Λυκείου Καισαριανής.
Ευχαριστούμε τους μαθητές των σχολείων μας για τη συμμετοχή τους και τη δημιουργική τους διάθεση. Ευχαριστούμε τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς που με μεράκι αφιέρωσαν τον χρόνο τους για να πραγματοποιηθεί η 23η Μαθητική Γιορτή. Τέλος ευχαριστούμε θερμά τους εργαζόμενους του Δήμου για την σημαντική τους συμβολή καθώς και την δημοτική αρχή για την ηχητική κάλυψη της συναυλίας και την παραχώρηση του χώρου.
